انورزاہدی | فوٹو : ریگزار
سُرنگ
انورزاہدی
رجانک : منیر مومن
" من واب گندگ ءَ آں؟،،
"ناں اے راستے، کہ ما یک سُرنگے ءِ تھا ایں،،
" بلے من ءَ پرچا انچو گُمان بیت گشئے زاناں من وابے گندگ ءَ آں؟،،
"پمیشکہ کہ تئی چمّ تھا انت ءُ سرنگ چہ تھاری ءِ دیوالاں جوڑ بوتگ ءُ ایشی سر ءَ تاموری ءِ چت چو پیرمردےءِ سرینءَ دوتل انت،،
"بلے،،
"بلے ملے مکن، بیتوار بو نہ گند ئے کہ دیوالاں وتی گوش ٹاپرینتگ انت-،،
" بلے ما گوں دیوالاں ھبر ءَ نئیں ما وَ"ھرچی بہ بیت یکے دوابانی موسم گْوستگ دومی مارا اے دیوالانی دیما ھچ ببر کنگی نہ انت کئے بزانت ایشانی تھا کجاں دیوال مئے ھبراں بہ بارت؟،،
"ھو چون تھاری انت؟ اے روچ کجا چیر انت؟،،
" نرم نرم ءَ ھبر کن ھمے دیوالاں روچ ھم زندگ ءَ ایر بُرتگ نہ گند ئے اشانی لاپ چنچو مزن انت-،،
"دیوالاں روچ ایربرتگ من نہ پہم آں؟،،
" لازم نہ انت کہ ھرگپ ءَ ما زانت بکنیں بازگپ اچ مئے پھم ءَ بُرز تر بنت،،
"پدا ھم مارا پہ پھمگ ءُ پگر کنگ لوٹ ایت،،
"دیوالانی تھا زندگیں مردماں پہ پگر لازم نہ انت ءُ پدا چو ھم پگر کنگ شرّیں عادتے نہ انت اے باز وھد ءَ مردم ءَ گمراہ کنت ءُ ما سُرنگ ءِ تھا زندگیں مردم گمراہ بوت نہ کنیں،،
"تو چے گشگ لوٹ ئے ما توامیں زند ءَ ھمد ءَ بئیں،،
"کئے بزانت، منی سر پر نہ بیت؟،،
" تو وت چنت وھدانت کہ ادا ئے؟
" منی یاداشت باز نزور انت من ھچ نزاناں کہ من داں کدین ءَ اے سرنگ ءِ تھا اوں،بلے گوں من توام ھمے سرنگ ءِ تھا ئے،،
"انچو سما کپیت گشئے زاناں اے سرنگ ءِ تھا ساہدار من ءُ تو دوھینیں؟،،
"اِناّں اے یک باز مزن ءُ نہ کُٹوکیں سرنگے منی ءُ تئی پمیں بے کساس ساھداراں وتی ساہ داشتگ ءُ کٹّار ءِ وڑا گوں سرنگ ءِ دیوالاں لچّ اتگ انت،،
"پرچہ... مئے لوگ کُج انت؟،،
" آ ھم سرنگ ایر بُرتگ انت،،
" چے؟ مئے لوگ ھم سرنگ ایربرتگ انت ءُ آھانی تھا ورنائیں بچکّ، گل اندامیں جنک، گوگا ایں زھگ، اے دُرس کجا شت انت؟،،
"من گشت ناں کہ درس سرنگ ءَ ایر برتگ انت،،
"بزان آ درس مُرتگ انت؟،،
" ناں ناں سرنگ ءَ را مردم ءِ کُشگ ء ھاجت نیست ،آ بس ایربارت، ما درس، مئے لوگ ءُ جاگاہ، زمین، باگ، ملگزار درس چہ تاکچنڈ ءَ پیش سرنگ ءِ لاپ ءِ تھا شت انت ءُ انوں انچو گشنت کہ تاکچنڈ ءِ موسم ھم سرنگ ءِ نیم ءَ آھگ ءَ ترس ایت-،،
"گشت تاکچنڈ ھم...! گڑا انوں سرنگ ءَ چہ ڈن کجاں موسم انت؟
" موسم انت ءُ داں دور دور ءَ ھُشکیں زمین ءِ سرا تھنائی ءِ روان انت،،
"بلے ھما مردم کج انت، آھاں گشتگ ات کہ ما نوکیں توم کشاں ءُ زمین ءِ درداں درمان کنان،،
" آ درس شیوارتینت آھان زانتگ ات کہ اے رندی چہ تاکچنڈءَ پیش تھنائی روان بیت پمیشکہ آ چہ سرنگ ءِ عزاب ءَ پیسر جستگ انت ءُ مارا پرے عزاب ءِ سگگ ءَ زندگ اشت،،
"بلے پرچا ما زاناں ھماہانی پیمیں ساھدار نہ ایں؟،،
"ما ھم ساھداریں بلے شطرنج ءِ ھما مھرگانی پیم ءَ مارا سُرینوک نیست ،،
"گڑا تئی ھیال ءَ ھما مردم کہ تو گشئے شیوار اتنت،مئے ھالپُرسی ءَ نیائنت ،بزان کہ آ نوں پہ اد ءَ نیائنت،،" بس کن بچار آ یک دیوالے پہ گوشدارگ ءِ نیّت ءَ مئے نیمگا کنزان انت منی ھیال ءَ اے مئے الوتاں اش کنگ لوٹیت،،
"بلے ما دیوالاں وتی رازدار نہ کنیں ءُ اے درسیں مردم چو کٹّار ءِ پیم ءَ دیوالاں لچ اتگ انت ءُ ساہ اش داشتگ اے درسان ءَ ھمے جاور پرچا دوست بیت؟،،
"اشاں ھمے پیم زندگ بوگ ھیل کتگ اگں اشانی ساہ ءِ رو ءُ آ بنا بہ بیت یا دیوال اشان ءَ تیلانک بدے اَنت ءُ جتا بکننت تہ اے زندگ نہ بنت،،" گڑا اے تھنائی ءِ بے نشانیں موسم ءَ کشار مہ بنت؟
"بس کن ءُ گوشدار... پہ شما منی اے نیکی کہ من شمارا چہ تاکچنڈ ءِ آھگ ءَ پیسر تھنائی ءِ بے نشانیں موسم ءِ دردناکیں آسر ءَ چہ رکّینت ءُ وتی دیوالانی تھا پناہ دات،، ءج پیریں توارے ءَ چہ زھر ءَ جکس ات ءُ گشت ئےِ
" اڑے اے چی یے سُرنگ ھبر ءَ انت،،
"ایشی ءِ مانا ہمیش انت کہ اے سرنگ مئے درسیں ھبر گوش داشتگ انت-،،
"ھو من شمئے ھبر اشکتگ انت ءُ نوں ھال ھیال کہ من پمیشکہ شمارا ایربرت داں شما ڈن ءِ زھر ناکیں موسم ءِ آماچ مہ بئیت،اے وھدی چہ منی دیوالاں ڈن ھر نیمگا تھمائی ءِ دراج ءُ بے نشانیں موسم ءِ راج انت اگں شما ڈنّ ءَ بوتین اے گڑا شما ھم ھشکیں زمین ءِ سرا چو کد ءِ وڑا پہ تھنائی ءِ کشار ءِ ھاترا دَور دیگ بوتگ ات،،
"تکانسر مہ بئیت چیزے وھد ءَ پد اے دروشمے زند ءِ بھرے جوڑ بیت ءُ پدا شما ادا موجودیں آ دگرانی وڑا اے عزاب ءَ سگگ ءَ ھیل کن ات ءُ منی دیوالانی سرا چو آ دگراں لونجان بئیت،،
" من وتی چم لتار اتنت ءُ عقل ءِ سرا زور پردات کہ من حقیقت ءَ واب گندگاؤں کہ ناں بلے منی چمانی دیما تھاریں سُرنگ ءِ سیاہیں دیوال اتنت ءُ آھانی سرا لچ اتگیں کٹاّراں وتی چم در آرتگ ءُ زبان ڈن ءَ کش اتگ اتنت، منی سر ءَ ترگ بناکت ءُ دل بدی ءِ مارگے ءَ من ءَ چاگرد کت-من انچو مارت کہ منی بدن ھم میزاں میزان ءَ نزآھان انت ءُ کٹاّرے ءِ کساس ءَ بوگ انت ءُ منی
چاریں نیمگاں گوں سرنگ دیوالاں لچ اتگیں کٹار بیوسی ءَ وتی چماں در آران ءَ من ءَ چارگ ءَ انت-
(ماھتاک آساپ اگست ١٩٩٣ءِ منت ءَ)
٭٭٭
Post a Comment